O neno do pixama a raias (Capítulos XIII-XVI)

    Bruno esquece case por completo a vida que levaba en Berlín mesmo chega a considerar, cando volta do funeral da súa avoa, a súa casa de Ouvichs como "o seu fogar".

    Os episodios vividos por Pavel e Shmuel co tenente Kotler revélanlle a lei do campo: "non levarlle a contraria a ninguén, calar a boca e non causar ningún problema". Tamén descobre que o medo pode levar a traición (aínda que despois lle pida perdón a Shmuel). Gretel infórmao da existencia de dous mundos opostos: o dos xudeus e o dos "contrarios".

2 comentarios

[anonimo - 28 de enero de 2010 - 16:30]

é un libro ben fermoso xa que mostra a vida dun neno pequeno de tan so ainda 9 anos que dase conta (no final) que no todos temos a sorte de vivir na nosa casa e que non todos temos a sorte de comer , beber todos os dias

[Anónimo - 11 de mayo de 2008 - 14:34]

A man de Shmuel é como a do esqueleto de mentira que lle amosa a Bruno o seu profesor o día que estudaran anatomía humana...